Miasto Parmania (Fuchsia City)

Go się już nie da ostrzegano go a on jak głupiec nie słuchał teraz niech płacze.

- A gdzie ten pokemon trafił?

Nie wiem sam i nie obchodzi mnie to !- Po tych oschłych słowach oddalił się w miejsce które nie było normalne bo do... szafy

Biegnę za nim i trzymam go za rękaw bluzki.
- Słuchaj, mam podejrzenie, że to ty zabierasz te pokemony. Gadaj gdzie one są.

On złapał cię za ręce a potem zakrył ci twarz abyś nie mogła mówić
-Sprytna dziewucha z ciebie ! ale nie martw się ja jestem sprytniejszy po tych słowach związał i zakneblował cię.

Zaczynam się wierzgać i próbuję dosięgnąć jakiegokolwiek mojego pokeballa.

Oj jak słodko wyglądasz tak wierzgając się trzeba cię powstrzymać tylko jak ? Po chwili dostałaś Młotem w głowe czujesz że kręci ci się w gowie

- Zostaw mnie! - krzyczę, wiedząc jednak, że słychać tylko stłumiony dźwięk. Postanowiłam działać inaczej. Zamachnęłam się nogą i uderzyłąm w czuły punkt.

Po tym uderzeniu przeciwnik zemdlał i wpad na ciebie ustami na usta wyglądało to jakbyście byli parą.

Zrzucam go i szukam pokemonów. Jestem pewna, że gdzieś tu je ukrył.

jesteś ciągle związana

Wybiegam na zewnątrz szafy

Widzisz tam tego chłopaka.

- Rozwiąż mnie! - krzyczę

dobrze co się stało ? po chwili czujesz się wolna

-Choć za mną. - kieruję go do szafy, opowiadającprzy okazji co się stało

Leafeon gdzie jesteś?!

Szukam porwanych pokemonów

widzisz ich całe mnóstwo a obok związanych trenerów.

Rozwiązuję trenerów.

zajeło ci to troche czasu jednak udało się każdy się porozchodził został tylko tamten trener

- Dlaczego zostałeś? Masz swego Leafeona?

Mam ale chciałem ci podziękować gdyby nie ty... kochana jesteś po tych słowach wtulił się w ciebie

- Dobra, fajnie młody. Teraz zmykaj. - powiedziałam, nie wiedząc jak odpowiedzieć na "miśka".

Nie ! -sprzeciwił się jestem młodszy tylko o około 2 lata a ty ty jesteś tak piękna że nigdy ale to nigdy nie puszczę cię z dala ode mnie kocham cię !