Miasto Parmania (Fuchsia City)

-Po pierwsze Ada była im potrzebna do wywołania Keldeo. Po drugie potrzebują go do pokonania mistrza pokemon i zdobycia władzy. Po trzecie Ada mogła być ich narzędziem, bo jej dziadek jest hodowcą z krwi... Po czwarte zadajesz dużo pytań... Po piąte to nie sekta- to Magnateria. Ludzie, którzy wywodzą się z rodzin szlacheckich i bardzo bogatych lub wpływowych. A ten facet nimi przewodzi. Niestety oprócz tego jest... był przyjacielem Kogi...
Ada wzięła Mudkipa na ręce. Mały był pełen energii, ale spokojny. już nie chciał nieumyślnie cię wywalić... Pewnie przedtem też nie chciał...

-Z grubsza rozumiem.. ten język staroszlachecki nie pasował mi do zwykłych zbirow to też nazwałem ich sobie sektą i tak mi ich zwac wygodniej...- Moje oczy skirowały się na Mudkipa i może przypadkiem przez chwile na piersi jego włascicielki...
-Wygląda na młodego, zna jakies ataki?- Zagadnąłem Adę.

-Myślę, że mogłeś go obrazić- powiedziła z śmiechem Ada- O dziwo zna: Armatkę wodną, Wir, Aquajet, Bąbelkowy promień, quick atak, tackle, bite, i mudslap.
-Wiecie, proponuję iść do CP i przespać się... Jutro wrócimy- powiedziała liderka.
-Wiesz trenerze, nie znam twojego imienia- dodała Ada.

-Już zapomniałas? Filip. (przedstawiałem jej sie w szpitalu jbc) No przyznaje, twoj mudkip zna naprawde sporo atakow, nie gniewasz sie że pomyslałem inaczej, co Mudkip? Janine dobry pomysł, chodzmy więc.. Hoothoot zaspiewaj cos, jak chcesz występowac kiedys to nie możesz się tak stresowac przy obcych.

Następnego dnia rano...
-Filip, a może, skoro tamci zniknęli... Udamy się na farmę moje dziadka? Mógłbyś tam złapać Mudkipa... Albo innego pokemona, kto wie.

-Wspaniała mysl- usmiechnąłem się na wyobrażenie mudkipa w mojej drużynie.
-Więc prowadz.- Powiedziałem otwierając przed nią głowne drzwi wyjsciowe CP.

Otworzyłeś drzwi i znów się zaskoczyłeś... Przed drzwiami stała Janine.
-Koga jutro wyjeżdża z powrotem do ligi- powiedział i poszła.
Zachowywała się dziwnie, z kolei twoja piękna towarzyszka chciała ci dać Mudkipa... Postanowiłeś wyruszyć najpierw na bagno. Doszliście do drogi i zatrzymaliście się.
-Jak daleko jest to bagno?- spytałeś.
-Cały dzień marszu, ale możemy wypożyczyć samochód- Ada wskazała na ogłoszenie.

Hmm... czemu nie. -Ruszyłem wraz z Adą do wypożyczalni, gdzie pi wypożyczeniu auta ruszylismy w drogę na bagna.
-Jesli ty i twoj mudkip chcecie, pozniej ja i Dewott możemy wam pomlc potrenowac wodną pompę.- Zagadnąłem towarzyszkę.

Dziewczyna powiedziała, że jest bardzo chętna. Po 30 minutach jazdy dotarliście na granice bagna- było ogrodzone. Ada wyjęła z kieszeni pokedex i kliknęła kilka razy. Po chwili brama się otworzyła, a przed wami rozpostarł się widok najpiękniejszego bagna jakie do tej pory widziałeś.
-Mój dziadek mieszka tam- koleżanka wskazał si na wielkie drzewo o opadających jak sznury liściach- Najpierw pójdziemy do niego, a potem pomoże nam znaleźć Mudkipy.

-Dobrze, lepeij tu zostawmy te auto, wolałbym nie ugrząść nim w bagnie i nie spłoszyć pokemonów silnikiem..- Powiedziawszy to już wysiadłem z samochodu w którym uprzednio zgasiłem silnik i czekałem na towarzyszkę.

Jak powiedziałeś, tak zrobiliście. Jak się okazało Ada znała te bagna doskonale! Aż trzy razy pomogła ci nie wpaść w pułapkę i nie nadepnąć na żadnego pokemona. Po kilku minutach dotarliście do osłony z liści. Ada ręką odgarnęła najbliższe, obwisłe gałęzie po czym twoim oczom ukazał się "zrośnięty z drzewem" metalowy dom. przy drzwiach, a bujanym fotelu siedział starszy facet, a na jego kolanach leżały sobie małe Mudkipy.
-Dziadku!- krzyknęła na przywitanie dziewczyna. Poszedłeś wraz z nią.
-Cześć słoneczko!- odpowiedział równie radośnie mężczyzna- Widzę, że już poznałaś jakiegoś trenera. Zapraszam- wejdźcie do środka- powiedział i delikatnie zniósł Mudkipiątka na ziemię.

Drugi raz w moim życiu poruszałem się po bagnach... a pierwszego razu wolałbym nie pamiątac ze względu na smutne zdarzenie.. teraz więc cieszyłem się bardzo że idzie ze mną ktos tak dobrze obeznany w poruszaniu się po tym terenie.. Gdy zobaczyłem Mudkipiątka odrazu przypomniałem sobie początki mojej przygody... przypomniał mi się Chimchar zaraz po wykluciu z jajka.. ah, jakże był malutki i.. leniwy. Pomyslec że teraz jest już wspaniałym Monferno.. i naszczęscie sie nie leni kiedy nie trzeba.
-Witam nazywam się Filip.- Przywitałem się z dziadkiem Ady i przy okazji się przedstawiłem. - Dziękuje za zaproszenie.
Niepewnie weszłem do budynku i rozejrzałem się wkoło.

Okazało się, że "salon" to prawdziwe laboratorium... Wszędzie było pełno inkubatorów, komputerów i innych maszyn niewiadomego pochodzenia i celu.
Usłyszałeś, że idący za tobą staruszek szepcze do Ady: "Fajny ten chłopak? Może w końcu doczekam się dla ciebie partnera..." To było troszeczkę niekomfortowe.
-Filip chodź tędy- wskazała dziewczyna na drewniane drzwi w drugim końcu pomieszczenia.

Oszołomiony pierwszym wrażeniem pomieszczenia stałem tak chwilke aż mego oszołomienia nie podwojiło to co usłyszałem, udawałem jednak że nie usłyszałem nic.
-Hm? Już idę. -Odparłem szybko wyrwany z zamyslenia nad przeznaczeniem maszyn i poszedłem przez drzwi za Adą.

Dotarliście do kilkumetrowego pokoju z kuchnią gazową, lodówką, stolikiem i kilkoma stołkami- to nie był szczyt luksusu...
-A więc czemu tu przyszliście?- spytał z nieukrywaną ciekawością staruszek.
-Filip chciałby zdobyć kilka ciekawych pokemonów... Może pomógłbyś nam zdobyć Mudkipa? Tylko takiego, wiesz... Lepszego.
Facet zamyślił się. Zastanawiał się, czy jesteś godny zaufania, albo czy jesteś dostatecznie silny by mieć Mudkipa.
-Najpierw chcę zobaczyć na co go stać- odrzekł po chwili spokojnie dziadek Ady- Ale teraz... Radziłbym się wam przespać. Musicie być zmęczeni podróżą.
Jak się okazało zepsuł ci się zegarek! Wasza podróż samochodem trwała ponad 3 godziny, a spacer po bagnach cztery! nie mogłeś w to uwierzyć, ale biorąc pod uwagę zachmurzenie... Musiałeś.

-Ma pan racje, jestem już troche zmęczony..
-Dlaczego ktos zawsze musi mi o tym przypominac?- Zapytalem się w myslach. Jednak w myslach kotłowało mi się teraz inne pytanie. Co to znaczy "lepszego" ? No, a dotego nie umiałem się powstrzymac by nie zerkac ukradkiem na Adę. Za dyżo tych rożnych mysli..

-Ada, pojawił się jednak pewien problem...- dodał facet- Na górze jest tylko jedno łózko.
Te słowa strzeliły do ciebie jak kula kalibru 40 mm. Nie ma na czym spać... Twój śpiwór już dawno się popruł, a na bagnistej ziemii... fuj. Co robić?
-Jeżeli Filipowi to nie będzie przeszkadzać, to mogę z nim spać...- powiedziała dziewczyna. Jej dziadkowi to widocznie nie przeszkadzało, bo machnął tylko ręką i podszedł uszykować coś do jedzenia dla Mudkipiątek.
-Filip- zaczęła odchodząc z tobą od rodziny Ada- Chcesz spać ze mną? Czy masz coś przeciwko?

-Do ciebie nic nie mam, ale jednak będzie lepiej jak się przespie na podłodze..- odpowiedziałem lekko zmieszany

Gdy dotarliście do wyznaczonego pomieszczenia i uszykowaliście się do snu (piżama, mycie ząbków etc.) dotarło do ciebie, że zgodziłeś się na sen na nieosłoniętej, zimnej, błotnistej ziemi- tu nie było nawet desek. Pod ścisnął natomiast układała się do snu Ada w dwuosobowym łóżku.
-Może jednak położysz się obok mnie?- zapytała z żalem i współczuciem.

Dziewczyna nie odpowiedziała, ale skierowała kroki wprost do sali lidera. Jak się szybko okazało Koga tam był. Był zamyślony i skupiony na czymś.

Podszedłem do lidera i przywitałem się... - Witaj, nazywam się Shuzo Sheiden i przybyłem tutaj wraz z moją towarzyszką Jenny by zadać ci kilka pytań odnośnie grupy bandziorów o której ostatnio jest głośno. -

[Koga nie jest już liderem tylko elitarnym. Janinne jest liderką- jego siostrzenica]

-Zadawaj te pytania trenerze...- powiedział ninja nie odwracając nawet do ciebie wzroku.

-Nic mi nie będzie- usmiechnąłem się do niej pocieszająco i po chwili przykryłem się bluzą.
-Kompiele błotne niby są zdrowe..- pomhslałem. Mimo położenia miałem doskonały nastroj...