Miasto Lawandia

Doszłaś tam po kilkunastu minutach..

Kate
Mrok zapadł już w całym lesie, wszędzie było słychać pohukiwania Noctowlów i okropne piski, jęki oraz wrzaski. Nie był to zwyczajny zagajnik, czuć w nim było obecność czegoś... martwego. Obudziło Cię szturchanie w ramię. Nad sobą ujrzałaś postać, kulejącą, nie było widać jej twarzy. Dyszała i wpatrywała się w Ciebie. Aż ciarki przeszły po twojej skórze, upiorne klimaty potęgowały strach.

- AAA! - wrzasnęłam i podpierając się na rękach cofnęłam się i szybko wstałam na nogi. Przetarłam palcami oczy, aby upewnić się, że moje oczy się nie mylą. Usłyszałam własne bicie serca, otworzyłam lekko usta, jakbym chciała coś powiedzieć. Nie mogłam się ruszyć, czy nawet zrobić cokolwiek. Po prostu stałam i trzymałam rękę na pokeballu.

Kate
- Co ci jest? - rozpoznałaś słodki głos Marka - Miałaś do mnie przyjść, okłamałaś mnie... - chłopak zrzucił kaptur i jego twarz była już widoczna. O dziwo był rozpromieniony, w ręku trzymał bukiet kwiatów, a za nim podążał mały Lilipup węszący wszędzie. Obróżka wskazywała, że to pokemon doktora Emolgi. Skoczył na Ciebie i swym małym języczkiem zaczął Cię lizać po policzku. - Co tak zamarłaś? To tylko ja... - chłopak strzelił facepalma i wyciągnął rękę by pomóc Ci wstać

-Och...hej. - powiedziałam zdrętwiałym głosem. Pogłaskałam Lilipupa i nie korzystając z pomocy Marka wstałam o włąsnych siłach.
- Co ty tutaj tak właściwie robisz? Powinieneś leżeć teraz w szpitalu. I skąd masz pokemona doktora Emolgi? Boże...Mark. - powiedziałam gestykulując rękami i co jakiś czas nerwowo poprawiając sobie włosy.

Postanowiła się przespać.. Położyła się pod drzewem i.. Zasnęła..
~Następnego Ranka~
Ranek był chłodny.. Rześki.. Udała sie do CP wymienić kilka ze swoich pokemonów.. Mianowicie Charmander, Goletta i Gastlyego na Anoritha, Hipcia i Larvitarka.. (wymienię!) Po czym wypuściła wszystkie swoje pokemony..
- Przywitajcie się ze swoimi nowymi kolegami i koleżankami z drużyny!

Pokemony przywitały się każdy z każdym..

- Mam nadzieje, że będziecie się razem dobrze czuli. - powiedziała..
- Riolu.. Dokończmy naukę Copycat. - powiedziała..
- Tylko to mam dzisiaj w planach związanego z tobą. - dodała po chwili..
- Anorith ci w tym pomoże, tak że zna Rysę jak Charmander. - po tych słowach spojrzała na Anorith..
- To co? Pomożesz Riolu w nauce?

Anorith zapiszczał więc chyba zrozumiał..

- Ciesz się - uśmiechnęła się do małej..
- Macie tu po Muffince na zachętę. - podała im.. A gdy zjedli powiedziała..
- Anorith użyj rysy tylko nie atakuj tym Riolu - powiedziała..
- A ty Riolu użyj Aury by wiedzieć jak Anorith to robi i powtórz. Poprzednio dobrze ci to wychodziło więc spróbuj.

Pokemony zjadły i szykowały się.. Anorith do ataku.. Riolu do kopiowania.. Riolu od razu skopiował atak Anoritha i... zaatakował go. Anorith zaczął płakać..

- Anorith! - powiedziała i wzięła małą na ręce..
- Riolu następnym razem bądź ostrożniejszy! Anorith to jeszcze dziecko.. - powiedziała do niego..
- No już dobrze mała.. Nie płacz..

Anorith przestał płakać jak go wzięłaś na ręce..

- No już dobrze.. - powiedziała..
- Riolu. Chyba powinieneś coś powiedzieć Anorith.. - powiedziała do niego..
- Podpowiedź.. Na P.

Riolu przeprosił Anoritha..

- No i widzisz. Od razu świat stał się piękniejszy. - powiedziała i pogłaskała Riolu, a potem Anorith po główce..
- Larvitar podobno tworzysz Deskorolki. - zwróciła się do kamiennego pokemona..
- I podobno umiesz też na nich całkiem dobrze jeździć. Zaprezentował byś kilka akrobacji i tak dalej?

Larvitar wyciągnął jakąś deskorolkę i zaczął jeździć.. zaprezentował ci Ollie 180 i Kickflipa..

- Nieźle! - powiedziała do niego..
- Widzę, że deskorolki to twoja pasja i dodatkowe zajęcie..

Larvitar kiwnął głową że tak jest..

- Wiem, że lubisz też treningi.. Co powiesz na naukę ataku Scary Face i Crunch? - powiedziała..
- Te dwa ataki są stosunkowo łatwe.. Scary Face - musisz przestraszyć przeciwnika strasznym wyglądem twarzy, a Crunch to mocniejsza wersja Gryzienia.

Larvitar pierwszy chce nauczyć się Gryzienia.. już gryzie drzewo, które było w pobliżu..

- Dobrze więc.. Musisz bardzo mocno gryźć. Tak jak byś chciał je przegryźć. W końcu na nasz język ten atak to Chrupanie.

Larvitar gryzie drzewo z pełną mocą.. ale to za mało..

- Spróbuj je bardzo mocno nadgryźć. - powiedziała i podniosła dość grubą.. Ale nie bez przesady.. Gałąź..
- Lub po prostu postaraj się przegryźć te gałąź na pół. - powiedziała..

Larvitar zaczyna gryźć gałąź, którą mu dałaś..