Miasto Orania.

Gardevoir wróciła z pustymi rękami.. Nic nie znalazła..

Gardevoir była trochę zmęczona.. Ale zgodziła się.

Wyszliśmy więc z miasta..

PMM

Dig ! Szybko potem Rollout ! Potem dobij drapaniem !

Twój pokemon wkopał się w ziemię. Leafleon też to gdzieś widział i szybkim użyciem pnącza wspiął się na pobliskie drzewo. To nie będzie prosta walka. Gdy twój o niczym nie wiedzący przyjaciel wydobył się z ziemi nie zdążył zareagować na natychmiastowy niemal atak ostrym liściem. Sanshlash był niezdolny do dalszej walki.

Zajebi... - Nie kończył. - Wartortle idź !  Choć nie masz za dużych szans z typem trawiastym, musisz to wygrać ! Rozpocznij od Bite, potem z bliska Hydro pompa i bąbelki na zmiane.

Twój Wartotle okazał się szybszy od przeciwnika. Zaraz po pojawieniu się na polu walki doskoczył do wroga po czym wykonał nadzwyczaj celny atak. Leafleon zapiszczał. Wiedziałeś, że jeżeli chcesz żeby do ciebie wrócił musisz teraz być bez skrupułów. Po tym ataku przeciwnik spróbował użyć pnącza, ale twój pokemon schował się do skorupy co skutecznie zablokowało obrażenia. Leafleon był już wycieńczony. Wartortle wyskoczył ze skorupy dobił go jeszcze Hydropompą. Koniec walki- pora na Balla.

Wyciąga ten dziwny Pokeball i celnie nim rzuca w Leafeona... Czeka... Co się stanie?

Kula uderzyła pokemona i wciągnęła go dziwnym fioletowoniebieskim promieniem. Gdy był już w środku kula nie ruszała się, ale zaczęła "strzelać" fajerwerowym światłem. Po kilkudziesięciu sekundach światła uspokoiły się. Cała banda Leafleon niepewnie podeszła do kuli. Ty też to zrobiłeś. Wygląda na to, że pokemon wrócił do ciebie. Sprawdź to.

Emm.. Leafeon wyjdź! - Wypuścił Pokemona. I popatrzył w niego... - Więc, już mnie lubisz?

Pokemon popatrzył dookoła oszołomiony. Gdy zorientował się, że kucasz obok niego z wyciągniętą dłonią uronił kilka łez i rzucił się na ciebie. Jego banda wybuchła radością z niewiadomego tobie powodu. Zauważyłeś, że pod grzywą Floreona widać obrożę. Może to czyjeś pokemony? Może cieszyły się szczęściem ich dawnego przywódcy? Leafleon jest już z powrotem z tobą. Powinieneś być dumny i mieć na uwadze to, jak go traktowałeś. A przy okazji może podziękujesz Kurtowi?

Leafeon, przepraszam cię jeszcze raz za to co zrobiłem ci jak byłeś mały... - Przytulił pokemona. Potem poszli do Kurta. Z uśmiechniętymi twarzami.. I pyszczkami...

Zaraz przed wejściem do chatki zauważyłeś, że reszta pokemonów z bandy ciągle za wmi idzie. Nie przejąłeś się tym i wszedłeś do chatki. Kurt serdecznie cię przywitał i pogratulował udanej akcji.
-A nie wiesz może, co się dzieje z resztą jego bandy?-spytał w pewnym momencie starzec.
To dziwne uczucie. Miałeś wrażenie jakby mu na nich zależało...

Ja nie wiem, może jeden z nich do mnie dołączy. - Powiedział i odwrócił się do pokemonów. - Ej ! Może któryś z was do mnie chce dołączyć? - Uśmiechnął się.

Żaden z pokemonów nie był do tego chętny, ale gdy zobaczyły Kurta od razu wszystkie się na niego rzuciły. Nie musiałeś długo czekać na wytłumaczenie.
-Floreon, Jolteon i Umbreon to pokemony mojej siostrzenicy. reszta to moje dawne pokemony. Uciekły, bo za dużo czasu przeznaczałem na pokeballe...
"W końcu wszystkie znalazły szczęście" pomyślałeś i po pożegnaniu wróciłeś do CP.

Leafeon, pamiętasz jak byłeś malutkim Eevee? - Uśmiechnął się.

Udałeś się do CP. Joy poinformowała cię, że w Parmanii przebywa dzisiaj Koga. Może udasz się tam i stoczysz z nim pojedynek, albo skorzystasz z przyjezdnych osób chętnych do wymiany pokemonami?

Nie skorzystał z rady siostry Joy, poszedł poszukać pokemonów.

[chcesz wątek fabuły czy nie?]
Udałeś się ze swoimi pokemonami do lasu. Po godzinie wędrówki nie spotkałeś niczego godnego uwagi... Widziałeś tylko Bearticka na zboczu góry, ale... to za wysoko.

(nie )
Szuka dalej. Po każdym krzaku, trawie, drzewach itd.

W pewnym momencie w trawie zauważyłeś małego Ditto...

Hej mały. - Popatrzył na niego. - Jaki ty fajny ! Taki słodki - uklęknął i połaskotał po... Glutowatym ciele.

Ditto pod wpływem twojego dotyku przyjął formę twojego ciała. Przywitaj się ze sobą chłopcze! Co za brak kultury...