Miejsce - Kawiarnia

- No to źle myślałeś.. - powiedziała.. - Bo ja nie wiem co może ci dolegać.. Nie wiem.. Może coś się zmieniło i nie możesz się przyzwyczaić? - zapytała..

nic się nie zmieniło
tak mi się wydaje tak się czuję odkąd wypiłem kawę...

- Może masz po niej niestrawność? - zaśmiała się..

dla mnie nie jest do śmiechu...
ale rozumiem że ciebie to bawi

- Oj przepraszam.. - powiedziała - A może od tego czasu gdy wypiłeś kawe zapomniałeś czegoś zrobić?

nie jedyny obowiązek jaki mam to praca a w pracy w sumie na razie robię to co mi karzą zawsze jest inaczej

- No to ja już nie wiem.. - powiedziała..

to na pewno coś jest tylko co?

- Mnie się nie pytaj.. - powiedziała.. - Zaraz wracam.. Zaniosę ten obraz do pokoju i ogarnę się chodź trochę.. - powiedziała - Nie będę przecież, cały czas łazić u chlapana farbą.. - poszła do pokoju..

nooo
dalej siedzi

Jakiś czas później.. Lugia schodzi na dół.. - Od razu lepiej.. - powiedział - Wesz już może dlaczego się tak czujesz?

nie

- Jak ty nie wiesz to ja tym bardziej.. - powiedziała.. Usiadła koła niego..

muszę to rozgryść

- Oj musisz musisz.. - powiedziała.. - Na pewno ci się uda..

tylko muszę dobrze zrozumieć "to"

- No to powodzenia.. - powiedziała.. - Bo ja nie dam rady ci pomóc.. Chodź z chęcią bym to zrobiła..

ale i tak dzięki za chęci

Lugia uśmiechnęła się.. Pocałowała cie w policzek.. - Na pewno to rozgryziesz.. - powiedziała.. Wstała i udała sie w stronę pokoju - Jak by co to wiesz gdzie mnie szukać..

mhm
nadal nad ty myśli

Siedzi w pokoju..

myśli

Siedzi dalej w pokoju..

brr zimno mi się zrobiło

przychodzi do kawiarni