Miejsce - Kawiarnia

Celebi powoli zbliża się do ciebie...

Widzisz celebi.. nie ma czego się bać

Celebi jest już blisko...Ale się zawahał Zapytał czy będzie się dało wrócić...

Celebi, mam litwicka a on jest duchem, więc tak

- Matt.. Poczekaj.. - powiedziała - Chyba wiem o co jej chodzi.. Poczekaj.. Jeśli ja jej nie powstrzymam to nikt tego nie zrobi.. - podleciała do Magdy - Dobrze wiem co planujesz! - powiedziała - I odradzam ci tego! Jak tam pójdziesz to nigdy nie wrócisz! Osoby które tam poszły nie dlatego, że zginęły! Tylko dlatego, że pokemon je zabrał mogą pożegnać się z rajem! - powiedziała.. Patrzyła Magdzie prosto w oczy.. Jak Darkrai w oczy człowieka..

No i co? Oczekujesz że zmienie zdanie? I tak nic mnie tu nie trzyma..

Celebi Wkońcu do ciebie podszedł i pomachał Mi !

JA na to wpadajcie czasami jak będę miał jakiegoś pokemona ducha to wpadne !

walnął tumosza
z tamtąd nie ma wyjścia!

Celebi jak to usłyszał od razu ucikł...

- Magda! Posłuchaj! Ja wróciłam tylko przez ten amulet! - powiedziała - Jeśli ty tam pójdziesz to nigdy nie wrócisz! Nawet Litwick cie z tam tond nie zabierze! - powiedziała - Nawet jeśli tam pójdziesz wyślą cie do piekła!

I tak mnie tu nic nie trzyma więc nie ma różnicy czy będe tu czy w piekle..

- Magda! Jak to nic nie trzyma! - powiedziała - A przyjaciele! Nie obchodzą cie!?

Celebi chowa się razem z Meloetta za plecami moimi....

I tak nikt nie zwraca na mni tu uwagi..

Jak to nikt !?
Celebi mówi : Cel Cel Bi Bi! (w tłumaczeniu na Polski : Nie rób tego, Nie!)

Celebi, przeceiż ty sam mieszkasz w raju i otwierasz do niego portal

- Magda! - powiedziała - Nie ważne, że nikt nie zwraca uwagi.. Nie ważne, że nikt nie piśnie do ciebie ani słowem.. Ważne, że jesteś! I chodź wnerwiasz na swój sposób.. To na swój najlepszy sposób.. - powiedziała - Nie przejmuj się tym, że czasem ktoś się z ciebie śmieje.. Nie przejmuj się tym.. Pamiętaj, że i taki sposób zwrócenia na siebie uwagi jest dobry.. - powiedziała - Spójrz na swoje pokemony.. Dobrze wiem, że i one by nie chciały trafić do piekła.. A nie chcesz im tego zrobić.. - spojrzała na jej pokemony.. - Dobrze wiem jak czuje się pokemon kiedy ktoś dla niego ważny znika na wieki.. Nie rób tego im.. Nie rób tego nam.. I zostań..

Zgadzam się z moim przedmówcą !

No jezu.. ja juz nie wiem...

- Magda.. Wystarczy, że tam nie pójdziesz.. - powiedziała.. Odsunęła się..

Nie rób tego...

No dobrze.. moge zostać

- No... To ja zrobiłam swoje.. - powiedziała - A teraz muszę.. - nie dokończyła.. poczuła znów ten sam ból.. W tym samym miejscu.. W sercu.. Złapała się mniej więcej za miejsce odpowiadającemu miejscu gdzie jest serce - Nie!! Znów... Znów ten ból!! - upadła na podłogę.. - Nie.. Nie mogę.. Nie mogę oddychać!!

lugia!!!
to samo co wczoraj...

- Boli!! - krzyknęła - Gorzej niż wczoraj!! - trudno opisać jaki to straszliwy ból..