Podróż między miastami

Vaporeon zgodził sie..

Teraz powinieneś odpocząć w ballu po tylu wrażeniach... schowałem go do balla i okazyjnie sprawdziłem dexem jakie poki są w okolicy

W okolicy nic nie ma..

CO TO ZA LAS BEZ POKEMONOW!? Żeby tu nawet trubischa nie było.. nie wieżę że nikt nie wyrzuca śmieci do lasu.. idę do Safrani

Lugia

Gdy tak sobie spacerowałaś do Wertanii, trzymając rybkę w rękach usłyszałaś płacz dziecka.

- Hm... - schowała Carvanhe do pokeballa.. Biegnie w stronę płaczu..

Jest coraz głośniejszy, a struktura lasu sprawia, że płacz słyszysz z każdej możliwej strony.

- Weavile! - powiedziała - Rozdzielmy się! Ty poszukaj w zachodniej części lasu! A ja we wschodniej! Potem ty poszukasz w północnej części, a ja południowej!

Weavile skinął głową i ruszył we wskazanym kierunku, ty natomiast po chwili poszukiwań znalazłaś mały, różowy kocyk.
- Weavi! - usłyszałaś krzyk swojego pokemona.

Zabrała kocyk i pobiegła jak najszybciej się dało w stronę Weavila..

Twój pokemon stał nad dzieciaczkiem, który maksymalnie mógł mieć niecały miesiąc. Było ubrane w różowe śpioszki i popłakiwało.

- Aww.. Biedaczek.. - powiedziała.. Otrzepała kocyk.. - Weavile... Potrzymaj go.. - powiedziała do swojego pokemona.. Po czym wzięła maluszka na ręce.. - No już dobrze... Nie płacz.. - uspokajała go..

Weavile zrobił trochę głupkowatą minę, kiedy dałaś mu na ręce malucha. Z ulgą na twarzy oddał ci go. Dzieciaczek uspokoił się i lekko się do ciebie uśmiechnął.

- Jakiś ty słodziaśny.. - powiedziała do maluszka.. - Tylko skąd on się tu wziął... Oto jest pytanie.. Lepiej chodźmy do miasta.. Może tam znajdzie się jakieś ogłoszenie o zaginięciu dziecka..

Maluch usnął w twoich ramionach, a ty w oddali widzisz już światła pochodzące z miasta.

Trzymając malucha na rękach udała się w stronę Wertani..

Weszłaś przez bramę do miasta. ( Wertania)

Patrzy na Eevee.. Po chwili ruszył szukać pokemonów.

Tchomer
Widziałeś masę pokemonów na swojej drodze, lecz wszystkie od Ciebie uciekały. Zatykały nosy gdy Cię zobaczyły i wiały gdzie pieprz rośnie. Dotarłeś nad jezioro, księżyc dokładnie odbijał się w lustrze wody. Mogłeś dokładnie się przejrzeć, krzaki za tobą co chwilę się poruszały. W końcu i ty poczułeś odór przed którym reszta czmychała.

Eevee, co ty na to by w końcu opanować ten Trump Card?

Tchomer
Twój pokemon pokiwał pyszczkiem z wielkim zapałem. Po chwili jednak go stracił, podmuch wiatru sprawił iż znowu poczuliście okropny smród z poruszających się po prawo krzaków. Czujesz ciepło na plecach i lekki ciężar. Eevee zaczął piszczeć. Gdy się odwróciłeś w swoim odbiciu zobaczyłeś Trubbisha siedzącego Ci blisko zadu. Ewidentnie się przytulił i zaczął chrapać.

Filip
Droga do Safranii przebiegała pomyślnie, nie była zbyt ciężka, a jak na noc było dość jasno. Z lasu słyszałeś przeraźliwe dźwięki pokemonów i nie tylko ich. Zwykłe huczenie sów potrafiło przestraszyć, a ty czułeś ciarki na plecach. Jak gdyby ktoś za tobą chodził, dyszał Ci w kark, spoglądał na Ciebie, obserwował. Czasami chłód przechodził z tylnej części ciała do przedniej, jak gdyby zimna mgła Cię wyprzedzała.

Eeeejj!! - Wyciąga Pokedex v5s. i skanuję Trubisha... Przytulił mocno Eevee.. - Trubish chciałbyś do mnie dołączyć?

Idąc tak przez ten ciemny las zastanawiałem się czy może nie udac się na nocne łowy. Wszakżę noc, jest ulubioną porą żerowania mrocznych pokemonow, a własnie takie będą mi potrzebne w starciu z liderką pokemonow psychicznych, mgła była przerazliwie chłodna. Oba moje problemy, zimno i ciemnosc miały jedno rozwiązanie- Monferno! Wypusciłem zatem mego towarzysza i teraz razem szlismy drogą w kierunku miasta, on nie musiał sie nawet wysilac by oswietlic drogę i choc troche ogrzac powietrze, obie te rzeczy czynił płomien na jego ogonie

Tchomer
Trubbish nagle się zerwał i uciekł. Nawet nie zdążyłeś go zeskanować. Jednak zaraził Cię swoim smrodem, który jest teraz wyczuwalny na kilometr. Eevee wyrwał z ziemi jakiegoś kwiatka i wsadził go sobie do nosa. Odór był przez to dla niej mniej odczuwalny. Niczym w kreskówkach fetor parował od Ciebie na zielono. Twój zapach Ci przeszkadzał i nic tego nie mogło zmienić.

Filip
Monferno wyczuł czyjąś obecność, zasygnalizował Ci to, jednakże po chwili owy osobnik zniknął w mgnieniu oka. Szybko dotarłeś do miasta, które nocą było puste. Tylko Noctowle przelatywały z drzewa na drzewo i przyglądały się ulicom w poszukiwaniu małych pokemonów. Drapieżniki nocą wychodzą na łowy w zaludnionych terenach też jest niebezpiecznie, nawet mając przy sobie pokemona. Uważaj! (Safrania)