Miasto Orania.

-Brawo! Sam ten listeczek to już ogromny postęp!- Wykrzyknąłem z entuzjazmem. -Dobrze Deerling spróbuj w trakcie tworzenia umieścić w nasionku więcej energi by wyrosło i nie martw się, ta roślina sama będzie ci dostarczać energi jeśli dostatecznie wyrośnie, a to oznacza że szybko ci się ona zwróci.

Filip
Pokemon nie umie tej energii wydobyć...

---
Gdy już jest pod cp, wypuszcza Wartortle i pyta : - Co ty na to żeby potrenować?

-Dasz radę, musisz się jedynie odpowiednio skupić i wyobrazić te energię skumulowaną w nasionku. Spróbuj, przecież jeśli się nie uda to śłońce nie zgaśnie, ziemia się nie zapadnie, ani ocean nas nie zaleje. Po prostu nie wyjdzie i trudno. Spróbujemy ponownie, a potem znów i od nowa, ponownie do skutku. Choć oczywiście mam nadzieje że wymagane będzie jak najmniej powtórzeń..

Pokemon zgadza się na trening i pyta co chcesz żeby się uczył..

Hmm, może Water pulse?

---
Mort...
Wydobyło się małe pnącze, z jednym listkiem.

-Dobrze Deerling, tylko tak trzymaj. Pamiętaj twoim zadaniem jest tylko to żeby nasionko wyrosło, a potem samo będzie ci regularnie oddawać energię. Załaduj tak jak najwięcej energi i wystrzel!

Tak, pnącze staje się coraz większe, tylko... Pokemon się zmęczył.

-Deerling widzę że się zmęczyłeś, odpocznij sobię.- Schowałem Deerlinga do balla i ruszyłem na poszukiwania pokemonów, deszcz leciutko kropił, ale to tylko sprzyja występowaniu wodnych pokemonów.

Mimo to, że lekko padało, nie spotkałeś żadnego pokemona.

Zawzięcie poszukuje dalej jakich kolwiek pokemonów na plaży.

Nic, a nic, ale nagle widzisz rannego Meowitha!

Podbiegam do pokemona.
-To nie wygląda dobrze..- pomyślałem.
-Spokojnie, nic ci nie zrobie, chce ci pomóc..

Pokemon przerażony powiedział po ludzku :
- NIE RÓB MI KRZYWDY!

-Nic ci nie zrobie.- Powiedziałem łagodnie- przeciwnie, ja chcę ci pomóc.

NIE ! NIE UFAM CI! - Powiedział wystraszony pokemon.

-Nie masz powodu by się mnie bać.

Ale się boję ! WIDZIAŁEM JAK NIE RAZ ZABIJAŁEŚ PRZYJACIÓŁ MOICH PRZYJACIÓŁ!!!!

-----
Hmm... Może Water Pulse?

Pokemon zgadza się..

Więc, musisz wytworzyć wielką kulę z wody, potem ją wystrzelić!

-Co?! Ja nikogo nie zabijałem!- Oburzony już miałem odejść, ale moje sumienie powstrzymało mnie przed tym, bądź co bądź, to przecież samotny, ranny i bezbronny pokemon.
-Posłuchaj mnie, nigdy nikogo nie zabiłem, chcę ci pomóc, ale do tego musisz się zgodzić pujść ze mną do miejsca które się nazywa centrum pokemon. Tam są ludzie i pokemony które znają się na medycynie, ja jestem początkującym trenerem i nie umiem cię wyleczyć..

On ci nadal nie ufa i próbuje się odsuwać powoli co ledwo widać.

Przykucnąłem przed nim.
-Ja naprawdę nie chcę ci nic złego zrobić, a jedynie ci pomóc. Spójrz na siebie, przecież ty jesteś poważnie ranny. Co zrobisz jak ktoś cię nagle dopadnie? Przecież w tym stanie nie obronisz się, anie nie uciekniesz. Zresztą gdybym chciał ci coś zrobić przecież już dawno bym cię zaatakował, a nie wciąż rozmawiał.

- Ty mnie zmylasz! - wykrzyknął - I już wolę zginąć od dzikiego pokemona niż przez ciebie! - dodał.

-Nie musisz się do mnie zbliżać, po prostu choć ze mną, będę tu siedział dopóki cię nie przekonam żebyś dał sobie pomóc.- Oświadczyłem twardo.

- To sobie czekaj. - mówi dalej. Nie jest przekonany co do ciebie. W dodatku się oddala co raz bardziej.