Podróż między miastami

Schowaj go do balla ! Schowaj go schowaj!!! Krzyczy przestraszona by ten schował pokemona na proźbę. Szybko nim wydrapie mi oczy >w

Trener stara się wyjąć ball kiedy nagle siła skarmorego spowodowała że ten wypadł do jeziora a Skarmory leci na ciebie.

Macha uszkami i wzlatuje do góry by pokemon jej nie dorwał. Jak mi ruszysz włosy albo uszy to ci zrobię krzywdę!!!!

On leci za tobą nagle łapie cię za nogę i zrzuca na ziemię. Po chwili leci na ciebie. Trener wychodzi ledwo z wody.

Tak mnie traktować ?! Jej oczy zaczęły płonąć gniewem i szarżuje na skarmorego ze wściekłością w oczach!

- Skarrrrr??!! - rozległ się głos Skarmoryego gdy zaczęłaś na niego szarżować.. Skarmory nie jest szybkim pokemonem.. Więc trudno mu było cie ominąć.. Istny Szatan Królik!!

Zniiiiszcze cię!!! Leci prosto na niego z zamiarem skopania go obcasem po pysku. Stara się go pokonać o własnych siłach gdyż pokemony są wyczerpane po wydarzeniach na rzece. Zwraca uwagę czy trener skarmorego się już pozbierał po wpadnięciu do wody z winy własnego pokemona. Schowaj tego szalonego pokemona!!!

- Ska! Ska! Skar! Morryyyyy.... - usłyszałaś gdy obrywał.. W końcu Skarmory zachwiał się i padł "trupem" na ziemie.. Jego trener wygrzebał się w końcu z wody i schował go do pokeballa.. Bez słowa sobie poszedł..

Zmęczona opada powoli na ziemię twierdząc, że pewien czas jednak nie poleci. Dalej boli ją głowa i chwiejnym krokiem kieruje się w jakieś bezpieczne miejsce starając się nie narazić pokemonów na niebezpieczeństwo i odnaleźć pomoc.

Filip
Shymin przemówił ludzkim głosem..
- Nie uważam cie za wroga. Ale Virizion uważa każdego człowieka i pokemona innego typu niż trawiasty za wroga! - powiedział szybko cieniutkim głosikiem..
- Chciałam go przekonać do tego, że nie każdy jest zły ale on nie chce uwierzyć! - powiedział.. Hoothoot zeskoczyła na ziemie i przyglądał się małej legendzie.. Nic jej nie było..

Caro
Gdy tak szłaś.. Po drodze zobaczyłaś jakąś Chensey (czy jak to się pisało xD).. Miała na głowie czepek, jaki miały pielęgniarki..

Idzie w stronę pokemona myśląc, że ma halucynacje. Gruby pokemon na 12.... Kieruje się dalej chwiejnym krokiem z ledwie zaostrzonym obrazem... Po chwili czołga się na kolanach. To ja może się trochę prześpię... Pada na ziemie i znowu traci przytomność.

-Rozumiem, a zawsze sądziłem że virizony należą do trój.. czwórki pokemonów które pomagają KAŻDEMU, a tu się okazało że to rasista.. No cóż, skoro tobie się nie udało to ja mam marne szanse.- Posmutniałem trochę, ale szybko schowałem smutek.
-Cóż, jeśli to wszystko pozwól że potrenujemy, tak chłopaki?- Ostatnie pytanie było wypowiedziane bardzo entuzjastycznie i skierowane do meowtha i dewotta.

Caro
Chensey szukała CP, w którym pomagała przy chorych pokemonach.. Widząc to w jakiej byłaś kondycji.. Zabrała cie i twoje pokemony do CP..

Filip
- Virizion zawsze pomagał każdemu! Ale kiedy ludzie chcieli zniszczyć łąkę pod jakąś budowę.. I ich pokemony pomagały w tym.. Coś w nim pękło i teraz ufa tylko pokemonom trawiastym.. - powiedział Shymin.. Pokemony nie chcą trenować.

Spi sobie w CP.. Odpoczywa mając jakiś koszmar, a jej koszmary czasem ukazują tragiczną sytuacje, która może się stać naprawdę. Obraca się na lewo i prawo jest cała spocona i budzi się krzycząc. Nie odchodź!!!! Nie zostawiaj mnie!!! Po chwili zdała sobie sprawę, że to był tylko sen. Popatrzyła za okno CP zamyślona opiera się łokciem o parapet i sobie myśli. (Gdzie mogą być teraz ludzie których spotykałam w podróży? Ile ja spałam i ile czasu minęło ?)

-Dobrze więc potrenujemy kiedy indziej- cofnąłem ich do balli. -Rozumiem shyminie.. ech, wiele jest głupich ludzi na tym świecie, wiele też jest naiwnych pokemonów.. Właściwie, cóż takiego wyjątkowego jest w tej łące?- Zapytałem z zaciekawieniem- bo wiesz, lasów w kanto wciąż jest baaardzo dużo, łąk tak samo, czemu więc aż tak zależało wam na tej konkretniej?- wziąłem hoothoot na ręce.

Gdy ty odpłynęłaś do innego świata pogrążając się w swoich gorzkich myślach poczułaś dziwne stukanie w swoją głowę, co prawda nie bolało cię to, jednakże dźwięk tym spowodowany był okropnie głośny. Zupełnie jakby kamień spadający z wysokości spadł na inny kamień.. Mimo tego dziwnego zjawiska dalej nie kontaktowałaś z światem, lecz nagle poczułaś znajomy zapach. Szybko go rozpoznałaś i podniosłaś się i wtem zobaczyłaś przed sobą malutką Happiny z gigantyczna marchewką w dłoni. Po chwili dotarł do ciebie też nieznajomy głos dochodzący zza pleców.
- Uhh, Happiny... długo ci zeszło z budzeniem tej panny... - Powiedział ktoś znudzonym głosem, a gdy się obróciłaś zobaczyłaś kobietę o bardzo długich różowych włosach oraz niezwykle intensywnie zielonych oczach
- Co się tak patrzysz? Wyglądasz tak jakbyś zobaczyła ducha... - Powiedziała oczekując wyjaśnień.

Umm... Zazwyczaj się puka gdy się wchodzi do czyjegoś pokoju w CP... Poza tym twój pokemon mnie zaczepia >.>. Przerywanie mi bujania w obłokach było naprawdę konieczne ? Spogląda na dziewczynę i myśli sobie. (Dlaczego nie spotykam żadnych fajnych przystojniaków >w<). Uważając przybyszkę za intruza, który wbija jak by mieszkał w autobusie nie zwraca na nią i jej pokemona większej uwagi. Kontynuuje myślenie licząc ze nieznajoma sobie pójdzie.

- Phi, jak możesz być tak bezczelna. Nawet przynieśliśmy ci marchewkę z naszego ogrodu i, gdyby nie ja to teraz, by cię tutaj nie było! Kto normalny, by pomógł armii Chansey, które ciągnęły jakąś dziewczynę? Gdyby nie ja to do teraz pewnie, by cię ciągnęły nieprzytomną po ziemi. - Powiedziała pogardliwie, po czym zwróciła się do swojego pokemona
- Happy, zostaw jej tą marchewkę i chodźmy. Nie marnujmy na nią naszego czasu i zapisz przy okazji w notatniku, by nie ratować dziwnych dziewczyn przypominających królika. -

Mając już czarne serce nie przejęła się tym i stwierdziła, że nie powinna być ratowana. Ze zła miną machnęła uszami tak, że podmuch zamknął po niej drzwi. Odwraca się w stronę okna i stara się zobaczyć za nim coś ciekawego... Nudzi się i rozgląda uważnie czy nie ma jakiejś fajnej sytuacji. Po chwili dostrzega marchewkę na ziemi. Podnosi ją i chwile patrzy... Jest głodna jednak nie jest w stanie niczego przełknąć. Kładzie warzywo na parapecie i wraca do swojej czynności. Gdy już sytuacja wypadła jej z głowy jej wzrok znowu stał się zamyślony a twarz ponura.

- Dalej szukamy Quilavo, gdzieś muszą być.. - poszliśmy dalej..

Po kobiecie nie było już śladu i, gdy ty dalej siedziałaś zamyślona i patrzyłaś przez okno obserwując co się dzieje na zewnątrz zauważyłaś coś dziwnego, a mianowicie chodzącą i uciekającą w trawę gigantyczna marchewkę. Marchewka oddalała się w stronę gęstych traw, a gdy chciałaś spojrzeć na swoją marchewkę, która leżała na parapecie zauważyłaś, że jej tam nie ma, a drzwi są lekko otwarte.

Zadziwiona trochę bacząc na sytuacje jakie już miała w swojej przygodzie. Robi takie oczy O_O. Lapie się za czoło mając sytuacje za dosyć zabawną i lekko się śmieje pod nosem. Po chwili wylatuje przez okno i leci za dziwną marchewką, którą dostrzegła..

Poszukuję czegoś ciekawego.

[32 str.]
Oddycha głęboko, trochę ze strachu przed swoim Leafeonem. W końcu wstaję, powoli wstaję i mówi głośno Leafeonowi - Przepraszam ! Za moje zachowanie, byłeś wtedy jeszcze dzieckiem, nie powinienem na Ciebie krzyczeć ! Proszę wybacz mi i nie bądź już złym pokemonem...