Podróż między miastami

(Emolga... v.v)
Od dzisiaj nie lubię Trubishów... - Powiedział. - Chyba muszę się jakoś wydostać z tego smrodu... - Poweidział i poszedł się trochę umyć w wodzie. Później podszedł do Eevee, pytając: - Śmierdzi? Jeżeli nie wejdź na moje ręcę. - Odparał

Tchomer
Eevee dalej wąchał kwiatki, zwykłą wodą smordu Trubbisha ciężko się pozbyć. Może spróbuj w mieście kupić mydło, jakiś pachnący olejek i truskawkowy szampon. Te kosmetyki powinny zneutralizować zapach Trubbisha i odór Tchomera wróci!

Ok... Czyli, Eevee musimy się udać znowu do Prizmanii... - Powiedział.. - Tam, Erika ma wieeele perfum, możemy je kupić.. - Dodał. - Eevee, czy możesz sprawdzić, czy w plecaku też śmierdzi? - Eevee sprawdza po tym ruszyli do Prizmanii.

Eevee nie chętnie.. Jednak sprawdził czy tam też śmierdzi.. I tak.. Tam też śmierdzi.. Nie ma co.. Śmierdząca sprawa! Eevee postanowił się trzymać z dala od ciebie..

Eevee, tylko jest jeden warunek ! Idziesz cały czas za mną! - Poweidział i poszli do Prizmanii co jakiś czas patrzy na Eevee.

Eevee szedł cały czas za tobą.. Ale nie mógł iść bez klamerki na nosie... Nawet pokemony typu trującego przed tobą uciekały!

Idzie dalej do Prizmanii... Patrzy co jakiś czas na Eevee.

Aby ułatwić odpis po raz kolejny to napisze w skrócie o co chodzi. Tak więc spotkałem Squirlta i namawiam go do dojścia do drużyny.
_______________________________________________
Ostatni odpis MG (Kuby):
On dołączy.
------------------------------------------------------
Mój odpis:
Daje mu pokeball aby do niego wszedł.

Tchomer
Eevee dalej idzie za tobą.. Ale klamerki z nosa nie zdejmuje ani na chwileczkę.. Widzisz już mury miasta..

Kamol
Gratulacje! Złapałeś Squirtla!

Eevee teraz szybciej biegniemy do tego miasta ! Biegnie do miasta i co jakiś czas patrzy na Eevee.

Wypuszczam wszystkie moje pokemony.

Tchomer
Jesteś w mieście..

Kamol
Wszystkie pokemony po wypuszczeniu patrzą się na ciebie...

-Witam was maluchy co byś Cie powiedzieli na mały trening ? Dzięki nauce nowych ciosów staniecie się silniejsi i będziecie mieli większe szanse podczas walki. To jak kto jest chętny. - Zapytałem się stworków.

Wchodzę do lasu i wypuszczam Kirlię.
- Umiesz znaleźć jakieś pokemony w pobliżu ? - spytałem ją.

Emolga:
Po wypuszczeniu swoich pokemonów nie mogłeś liczyć na spokój. Woobat zaczęła latać ci koło głowy, co parę minut niebezpiecznie się do ciebie zbliżając. Litwick idzie koło twojej nogi i jako jedyny zachowuję przyzwoitość i nie sprawia ci kłopotów. Emolga wzniosła się na wyższe " piętra" i lata sobie przy koronach drzew. Czasami tracisz ją z oczu.

Trener strzelił się z otwartej ręki w czoło. Stwierdził iż lepiej będzie schować swoje pupilki do ich pokeballi. Tak też więc zrobił.
- Emolga, Woobat powrót! - zostawił jedynie Litwicka, który stawiał swoje pierwsze kroki razem z nim.
Szedł drogą powoli, co jakiś czas zatrzymując się i rozglądając za Wertanią. Nasłuchiwał odgłosów pokemonów czy też innych dźwięków świadczących o czyjej obecności. Nagle postanowił zboczyć z kursu w poszukiwaniu jakiegokolwiek źródła czystej, pitnej wody. Mogło to być jezioro lub wąski strumyczek, byle by ugasić pragnienie.

Litwick uśmiechnął się pod nosem, kiedy schowałeś resztę pokemonów. Poczuł się...dumnie. Wyróżniony przez trenera. Podopieczny trochę cię spowalniał, jednak po kilku minutach marszu znaleźliście ani to strumyk, ani to rzeka. Coś po środku. Po prostu rozmiary wody nie dały ci określić oficjalnej nazwy. Ku swemu zdumieniu zobaczyłeś prawdopodobnie trenerkę i kilka kąpiących się pokemonów. Ona cię jeszcze nie zauważyła.

Uno
Jako iż Kirlia bardzo chciała ci pomóc w znalezieniu nowych towarzyszy zabrała się za to w trybie natychmiastowych.. Jednak na razie nic, a nic nie widzi..

Krlia zabrała się ponownie za szukanie.. Coś długo nie wraca.

- Coś jest nie tak... - zacząłem ją szukać, powoli i uważnie.

Zobaczyłeś swoją Kirlię z jakąś Gardevoir i Gallade.

Podchodzę do nich powoli, żeby nie wystraszyć ich.. - Tu jesteś, szukałem cię.

Kirlia ucieszyła się na twój widok. Gardevoir i Gallade byli bardzo spokojni.. Nawet nie zwrócili uwagi na to, że się tu pojawiłeś

- Widzę że znalazłeś... - pomyślałem chwile.. - To twoi rodzice ? - spytałem ją i patrzyłem się na nich spokojnie.