Miasto Parmania

szukamy dalej

madzik
Widzisz Eevee i fire stone...

NIE! EEVEE ZOSTAW TO!!
Chandelure powstrzymaj go!

madzik
Pokemon lekko dotknął ale Chanderule zareagował.

Biore fire stone i go połykam.
Eevee proszę cie nie odchodź sam, martwiłam się o ciebie

madzik
Wlatuje ci z gardła ich więcej Eevee próbuje 1 dotknąć

Chandelure nie pozwól mu!!
Eevee nie chcesz innego kamienia?

madzik
Pokemon chce go dotknąć ale Chanderule mu nie pozwala

Szukam pokemonów.

Za kamienia wyszedł malutki i drobniutki Piplup. Nieco ci się przyjrzał i nagle położył się na trawie i zaczął kręcić swoją łapką po brzuszka dając ci znać że jest głodny.

Trochę zaskoczona zdjęłam plecak z ramion i zaczęłam szukać jakiegoś pożywienia.
- Hej, jestem Candice. Za chwilę powinnam coś znaleźć do jedzenia... - przedstawiłam się. Tak na wszelki, aby pokemon się czasem nie przestraszył. Jeśli udało mi się poszukać jakiegokolwiek pożywienia daję go Piplupowi. W razie nie powodzenia rozglądam się za jakimiś jagodami.

Piplup ani trochę się ciebie nie bał, celowo się do ciebie zwrócił aby w końcu mógł coś zjeść, prawdopodobnie już długo nic nie jadł. Gdy się rozglądałaś za pożywieniem zobaczyłaś za kamieniem za którego wyszedł Piplup malutki kapelusik pasujący na jego główkę i bat, a gdy się obróciłaś w stronę lasu przy Parmanii ujrzałaś tam krzaczek jagód z dorodnymi okazami fioletowych jagódek, jednakże krzak był już tak jakby zajęty... owoce z niego zjadał Meowath.

Westchnęłam, nic w życiu nigdy nie może być proste. Spokojnie podeszłam ku krzaku jagód. Ze standardowym uśmiechem skierowałam swoje słowa do Meowath.
- Witam Meowath, czy mógłbyś podzielić się jagodami z Piplup'em? Jest bardzo głodny, a ty wyglądasz na pokemona, który chętnie pomaga innym. Mogę więc zerwać dla niego kilka tych owoców? - miałam nadzieję, na udaną konwersacje. W końcu komplementy muszą na każdego podziałać. Jeżeli mi się udało biorę parę fioletowych kulek z krzaczka i podaje wodnemu pokemonowi. Z zaciekawieniem kieruję także mój wzrok na kapelusik.
- Piplup, występujesz może w cyrku?

Pokemon powoli się do ciebie obrócił i, gdy słuchał co masz mu do powiedzenia co raz to przegryzł sobie jagodę zostawiając na krzaku ich coraz mniej. Nie był zbyt pozytywnie nastawiony do tego pomysłu i nie miał zamiaru się z nikim dzielić, ale za te komplementy, które mu prawiłaś postanowił jednak pokazać, że jest coś w, nim dobrego i podał ci kilka jagód, które może nie były największe i najlepsze, ale raczej były jadalne... Piplup szybko wciągną jagódki jak odkrzacz i nałożył swój kostium i wziął w łapkę bat, wyglądał jak Indiana Piplup...

- Dziękuję ci bardzo Meowath. - ledwo co zdążyłam powiedzieć, krzyknęłam do Piplupa " smacznego". Z szeroko otwartymi oczami patrzyłam, jak ten mały pokemon przebiera się w swój strój. Bardzo ostrożnie zaczęłam dobierać słowa, ten bacik mógł na pewno dać mi trochę bólu.
- Piplup...wyglądasz niesamowicie! Kiedyś oglądałam film, w którym główny bohater był do ciebie bardzo podobny. Może chciałbyś w przyszłości go ze mną obejrzeć? - spytałam powoli pokazując mu pokeball.

Piplup się na nim wzoruje, a to oznacza że już go musiał gdzieś widzieć, a do oglądania go jeszcze raz nie był zbyt pozytywnie nastawiony. Teraz on uważa się za lepszego od tego całego Indiana Jonsa i to o o nim powinno się kręcić filmy... Pokemon spojrzał na ciebie jakby obrał ciebie za cel i na na twardej ziemi narysował patyczkiem scenerię filmu...

Moja twarz zmieniła się na chwilę na scenę grozy. " Czy ja nigdy nie mogę mieć spokoju?" Wzięłam wdech i bardzo łagodnym głosem próbowałam uspokoić pokemona.
- Hej, Piplup. Nie rób żadnych gwałtownych ruchów...przecież zdobyłam dla ciebie jedzonko, pamiętasz? - moja ręka tymczasem kierowała się do paska z moimi pokemonami. Złapałam pokeball z Hoppipem i nacisnęłam " magiczny" guziczek, który go uwolni z kulki.
- Może chcecie się razem pobawić? - powiedziałam do obu stworków.

Piplup zgodził się i gdy Hoppip wyszedł z balla od razu chciał odegrać scenkę z "Hoppip zaczyna wszystko wesoło podpalać", ale zobaczył Piplupa, a Piplup go. Hoppip w łapce trzymał zapalniczkę a pingwin bat. Przez chwilę można było poczuć się jak na dzikim zachodzie przez tą ciszę, ale nie długo było trzeba czekać że pokemony zaczęły wariować i tłuc się nawzajem aż Piplup leżał na ziemi i Hoppip już chciał rzucać zapałkę Piplup zgasił ją za pomocą bubble. Podpalacz był tak zdenerwowany że poszedł za krzaki po większe działa i gdy z nich wyszedł był cały w najróżniejszych narzędziach które pomogą mu w podpalenia Piplupa.

- Hoppip! Uspokój się! - zaczęłam na niego krzyczeć i gdy tylko zniknął w krzaczkach wydusiłam jednym tchem.
- Widzisz Piplup...z nami nigdy się nie będziesz nudził. Po prostu pełno przygód! A te... - przerwałam. To co miał na sobie mój pokemon po prostu zwaliło mnie z nóg. Nic nie myśląc wypuściłam Chimchara i stanęłam pomiędzy podpalaczem, a Indianą Piplup.
- Chimchar! Za chwilę ci wszystko wyjaśnię. W tej chwili popilnuj Piplup'a. - sama nerwowo zaczęłam szukać pokeballa Hoppip'a, aby schować pokemona. Jeśli wszystko poszło po mojej myśli kucam przy małym "bohaterze".
- Piplup, przepraszam. Nie powinnam do tego dopuścić. To tak, jakbym potrzebowała cię, do ochrony innych przed Hoppip'em...Dołączysz do mnie?

Z zawrotną prędkością przeszukuje cał miasto w poszukiwanie gdzie schowały się przed deszczem Volcanolora i eevee

Magda
Ich już tu nie ma.. Uznały, że je olałaś..

Co?!?!
Ja?! przecież widziały jak mnie porwały wodne pokemony!

madzik
Widzisz jakiś liścik narysowany jest tam Eevee

hmm.. nie wiem co to znaczy..
Czytam liścik (o ile jakiś tam jest)

Madzik
Widzisz że jest tam coś napisane w wszystkich językach jakie istnieją (Eevee nie wiedziała jakiego ty używasz xD)