Morze Feebasa

Trener chwilę pomyślał i faktycznie jego pokemon zbyt długo pod wodą nie wytrzyma. Postawił na swoje umiejętności obronne, w końcu kiedyś uczył się Capoeiry.
- Emolga powrót! - schował na życzenie głosu z krótkofalówki swego pupila - Ale następnym razem proszę grzeczniej!
Zanurkował na dno i postanowił rozejrzeć się po nim, może tam coś znajdzie. Jest również czujny i płynie bardzo wolno dokładnie się rozglądając. Wie, że jeden nieodpowiedni ruch i po nim. Świeci latarką przed siebie, jego cel jest jasny i musi go osiągnąć. Nie ważne czy znajdzie Łuskę czy też nie ma wrócić na brzeg z odmienioną Emolgą.

Filipos:

Zemdlałeś, obudziły cię krzyki z krótkofalóki.
- WSTAWAJ! MAMY DOBRĄ OGLĄDALNOŚĆ! WSTAWAJ! - znajdujesz się w jakiejś morskiej dolinie.

Tchomer:
Po kilku minutach płynięcia w jaskinii poziom wody obnizył się i teraz swobodnie można iść po ziemi. Dochodzisz do skrzyżowania. Idziesz w lewo czy w prawo?

Emolga:
Schowałeś swojego pupila do pokeballa, a sam głębiej zanurkowałeś, coś zwróciło twoją uwagę. Niebieski przebłysk z twojej lewej strony.

Znowu wypuścił Weartortle... - Weartortle, idziemy w lewo? Czy w prawo? - Zapytał pokemona i oczekiwał odpowiedzi, Weartortle nie wiedział... - Ta... Czyli znowu ja muszę myśleć.. - Pomyślał. -Ok, prawa, czy lewa? Prawa prawie zawsze jest pechowa, ale czy tym razem też? Ehh.. Raz kozi śmierć.. - Pomyślał.. - Zaraz, zaraz.. Przecież... Mamy mapę komputerową... - Pomyślał. Ucieszył się. Uaktywnia komputer i sprawdza, czy iść w prawo, czy w lewo...

co gdzie jak!? A tak.. poszukiania, zaraz.. gdzie vapo?!- szhbko sprawadziłem ile czasu już spędziłem pod wodą i obejrzałem sciany doliny włączyłem latarkę i przyjżałem się dokładniej szukając jaskin i mojego pokemona- co teraz robic, szukac łuski czy vapo.. - w koncu zdecydowałem że jedno i drugie, zobavzymy co znajdę pierwsze..

Tchomer:
Wartorle stał z rozłożonymi łapkami i czekał, aż podejmiesz decyzję. Włączyłeś swoją mapkę i po chwili ujrzałeś...nic. Tutejsze okolice nie są jeszcze zbadane.

Filip:
Okazało się, że byłeś nie przytomny przez 5 minut i po chwili straciłeś łączność przez krótkofalówkę. Ujrzałeś przejście do jaskini, wchodzisz?

Emolga:

Najpierw popłynąłeś do przodu, jednak po chwili zmieniłeś decyzję i po kilkunastu sekundach okazało się, że znalazłeś niebieską perłę!
-Awww jakie to słodkie! Daj na to zbliżenie! Można ją sprze - usłyszałek z krótkofalówki, która nagle się wyłączyła.

spojrzałem w ciemny otwor wejscia jaskini oswietlony rozproszonym przez wodę swiatłem latarki, kto wie co mnie tam czeka, sprawdziłem jeszcze szybko mapę, ciekawe może wylądowqłm na "białej plamie" rozejrzałem się dookoła z nadzieją na dojrzenie vaporeona, jesli go nie zobacze płynę do jaskini. Jesli jednak dane mi będzie go ujrzec, przywołam do siebie i popłyniemy razem, chyba że on mi doniesie o czyms ciekawszym..

- Myśli... Myśli... Myśli... I jeszcze raz myśli... nie może się zdecydować gdzie iść... Popatrzył na Weartortle. - Tak jak wcześniej myślałem, tak też chyba zrobię.. - Pomyślał... I tak zrobił poszedł tunelem w lewo, niepewnie, ale poszedł.

(Szkoda, że nie ma miejsca w kombinezonku)
Emolga sięgnął po niebieską perłę, lecz pomyślał iż nie ma miejsca w swoim kombinezonie.
- Fakt można ją sprzedać, lecz po 1 nie mam jak jej wziąć, a po drugie nie będą tu zakłócał praw natury. Perła to perła, musi zostać na dnie tam gdzie jej miejsce! - odparł szlachetnie, ale miał ochotę ją zabrać i gdzieś sprzedać.
Zostawił więc drogocenne "jajo" i penetrował głębiny dalej. Cały czas myślał o irytujących komentarzach w krótkofalówce. Pojawił się grymas na jego twarzy i wydawał się być rozkojarzony, ale dzięki podzielności uwagi mógł swobodnie myśleć o 10 rzeczach na raz. Próbował zachwycić się pięknem roślinności oraz zwierząt morskich, ale nie udało mu się to tak jak wtedy w Wertanii. Poszukiwał dalej.

Emolga:

Po podniesieniu perły ziemia zatrzęsła się i coś wciągnęło cię w dół. Obudziłeś się w jaskini.

Tchomer:

Usłyszałech huk i tumany kurzu zaczęły wypełniać jaskinię. Przed twoimi nogami leżał...Emolga! Poziom wody znowu się obniżył.

FiliP:

Nigdzie nie widzisz swojego pokemona, a na mapie to miejsce nie jest zaznaczone. Wszedłeś do jaskini i po dokładnych oględzinach zauważyłeś, że poziomd wody się obniża, a wewnątrz jest...telewizor?

Podnosi Emolgę... - Ciekawe co mu się stało... - Pomyślał... I Porozglądał się.. - Skąd ty się tu wziąłeś? - Zapytał, lecz nie otrzymał odpowiedzi... - Ehh... Nie ma sensu marnować tu czasu, lepiej szukać tej łuski.. - Pomyślał i poszedł dalej.

zobaczywszy telewizor zrobiłem taką mine O.O a w głowie miałem jedno wielkie pytanie -co do chole*y?!- podeszłem pliżej i nieufnie w kierunku telewizora, jakbym byl saperem a owe urządzenie miną, omiotałem jaskinię swiatłem latarki i przyjżałem się jej uwarznie szukając łuski, mego poka bądz.. pilota!

Starał się upaść na ziemię w miarę bezboleśnie, lecz mu to nie wyszło. Migiem wstał przy małej asyście towarzysza obok i otrzepał się z kurzu.
- Witaj przyjacielu, może poszukamy razem? - uśmiechnął się do Tchomera i wypuścił swego pokemona - Teraz jestem w miarę bezpieczny - powiedział sam do siebie, włączył latarkę oświetlając ciemność jaskini.
- Strasznie tu... - ruszył niepewnym krokiem przed siebie, nie czekając na odpowiedź spotkanego trenera. - Emolga bądź gotowa i proszę słuchaj się mnie chociaż dziś! - miał ochotę upaść na kolana przed pokemonem, ale jednak posiadał troszkę godności

Filipos:

Zza telewizora wyskoczył Vaporeon i spojrzał na ciebie pogardliwie, po chwili zobaczyłeś armię wodnych pokemonów, która atakuję cię Tackle...dla ciebie to the end. Na szpitalnej szafce zobaczyłeś 5$ oraz liścik " A dodatkowo charakter Vaporeona się zmienił ".

Tchomer:

Dalej uparcie szedłeś w lewo, doszłeś do zawalonego przejścia. Odsuwasz kamienie czy zawracasz?

Emolga:

Podniosłeś się i ruszyłeś w przeciwną stronę niż twój przeciwnik. Dochodzisz do rozdroża. Idziesz prosto czy w prawo?

Zabrałem moje balle i odszedłem z tej przeklętej plaży

Cholera... Że tak powiem... - Powiedział - Weartortle, musisz mi pomóc.. Musimy to jakoś rozkopać, coś tak czuję, że tam gdzieś jest ta łuska. Tak za tymi kamieniami... Koniecznie musimy to rozkopać nie wytrzymie! - Powiedział - Weartortle Hydro Pompa ! Rozwal te kamienie!

Tchomer
Powoli odsuwasz kamienie, jednak jak to się okazało to jest po prostu ślepa uliczka. Musisz zawrócić.

Emolga:

Twój pokemon cały czas był przy tobie, widocznie przestraszył się tego miejsca i nie chce być sam. Dochodzisz do jakiegoś totemu, a na nim jest karteczka " Ostatnia próba przed tobą człeku, podejmiesz się logicznemu spojrzeniu na świat?" Pod nim jest przycisk " Yes" i " No". Twoja krótkofalówka się włączyła i usłyszałeś.
" Matulo boska! 3 miliony ludzi nas ogląda! Będziemy bogaci, a te dzieci nic nie będą wiedzieć"

Niech to piorun trzaśnie, musimy zawrócić... - Powiedział Weartortlowi i schował go do balla. Ball schował do kieszeni... Specjalnej kieszeni, na Pokeball Pokemona.. Zawraca i gdy już jest przy skrzyżowaniu idzie w prawo.

Emolga ponownie usłyszał podejrzliwy głos z krótkofalówki.
- Koniec tego dobrego! Nie mam zamiaru brać więcej udziału w tym chorym spektaklu! Jeżeli chcecie być bogaci zapracujcie na to sami! - zrzucił z siebie kombinezon i wcisnął przycisk NO - ja nie znajdę Łuski, a wam spadnie oglądalność tego głupiego reality show, w którym nie miałem nawet zamiaru brać udziału. To miała być przygoda, a zrobiła się z tego pogoń za kasą! - wziął pokemona na ręce i oczekiwał na efekt z zamkniętymi oczami.
Słyszał teraz szum wody i czuł bicie serca swojego pupila, elektryczność wytwarzana przez niego drażniła ręce trenera. Krople kapały gdzieś z sufitu na skalne podłoże wydając dźwięk niosący się przez cały korytarz z oddali dźwięk był pewnie podobny do bicia młota w kowadło. Ukojony naturalną muzyką Emolga rozluźnił się i stanął prosto z nadal zamkniętymi oczami.

Tchomer: Widzisz jak Emolga wychodzi ze skafandra i naciska jakiś przycisk, jego pokemon nerwowo lata koło jego głowy. Po chwili do tunelu zaczyna napływać woda.

Emolga:

Po swoim wystąpieniu i zdjęciu skafandra uspokajasz oddech i wsłuchujesz się w muzykę przyrody, słyszysz także jakieś kroki z tyłu oraz latającą koło twojej głowy Emolgę. Po chwili czujesz, że wody przybywa...

Hmm... Co on robi? - Zdziwił się Tchomer. Przygląda się z taką miną : ^.O. Po chwili nie wytrzymuję i podchodzi do Emolgi, i Dr. Emolgi.. Zadając pytanie: Co robisz? Co tu się dzieje?!

Mimo swego postanowienia zakłada skafander, a Emolge chowa do pokeballa.
- Nie będę topielcem! Bez przesady! - otwiera oczy i rozgląda się uważnie, próbuje dojrzeć jakieś zmiany w otoczeniu
W oddali zauważa Tchomera, świeci w jego kierunku latarką, a gdy owy chłopak się do niego zbliża odpowiada mu:
- Oni robią nas w konia, wzbogacają się na naszych błędach lub poprawnych zachowaniach. Nie możemy pozwolić by karmili się nami jak pasożyty!

Po ubraniu skafandra przez Emolgę do waszych uszu dobiegł głos organizatora.
- Brawo, brawo chłopcy. Połączyliście siły, a o to w tym chodziło. Gratulacje! Smocza łuska jest wasza!. - nagle spod waszych nóg wyrósł kamień, na którym położone były dwie smocze łuski oraz 10$ oraz po jednym WaterBallu z dopiskiem " Dobry do łapania wodnych stworków, produkcja FOP"!. Kombinezony zaczęły wami prowadzić i po chwili znaleźliście się na powierzchni, gdzie czekała na was skrzynia z waszymi pokemonami.

Nareszcie ! - Podskoczył z radości. Przypomniał sobie o Eevee.. - O kurcze, przecież Eevee, chciał wyjść z Pokeballa! - Biegnie do skrzyni i wypuszcza Eevee z Balla następnie bierze wszystkie swoje rzeczy i te z tego eventu i czeka na reakcje Eevee.