Miasto Parmania (Fuchsia City)

-Świetnie, sędzie małolat i jeszcze liderka się wykręca od wyboru poka. Zawsze sądziłem że to lider wybiera pierwszy.. dobra, lepiej pomyśleć kogo wziąść.. a raz kozie śmierć.
-Raichu walcz!- Dokończyłem myśl na głos i wypuściłem elektrycznego stworka.
-Skup się Raichu, to ważna walka.- Powiedziałem i czekałem na pokemona Janine.

Raichu pojawił się na zielonym kwadracie. Światła zgasły. byliście pogrążeni w całkowitym mroku.
-Idź przyjacielu! Do tego cię trenowałam!- krzyknęła liderka i wezwała do bitwy swojego pokemona. Którego? Nie wiesz... Teraz zacznie się prawdziwa walka.
-Boisz się?-spytała dziewczyna- No to zobaczyły co zrobisz teraz... Atakuj! Supersonic w stronę zieleni!
Dało ci się słyszeć okropne dźwięki dobywające się z powietrza.

-To Golbat!- Wykrzyknąłem szybko gdy tylko liderka rozkazała atakować super dźwiękiem.- Uniknij przy pomocy szybkiego ataku i elektro kula w stronę dźwięku! Przy świetle kuli postaraj się go wyparzeć i wtedy szybki atak!
Walka zapowiadała się ciężko, ale ja wierzyłem że moje pokemony mnie nie zawiodą.

Twój osąd okazał się prawidłowy. Raichu użył elektrokuli i zobaczyłeś przeciwnika. Niestety po ataku twój podopieczny nadepnął na białą płytę i światła pojawiły się znowu. Byłeś oślepiony, a Raichu zdezorientowany.
-Golbat Confuse Ray!

-Szybko świetlisty ekran i zaraz po tym sweet kiss!
-Zielona mrok, biała światło..godne zapamiętania..- pomyślałem.

W ostatniej chwili udało wam się osłonić przed atakiem. Na twoje nieszczęście sweet kiss nie zadziałał, a przeciwnik podleciał do ciebie u użył Air Slasha kilka razy. Twój pokemon był już mocno wyczerpany.

-Weź się w garść! Wiem że jesteś zmęczony i poobijany, ale pokaż że ty też potrafisz się bić! Teraz zapamiętaj gdzie on jest wskocz na zieloną płytkę i jak tylko zapadną ciemności elektro kula! Od razu po tym na białą i piorun!

Twój pokemon spróbował wskoczyć na wskazaną płytę, ale oberwał i trafił na żółtą. Usłyszałeś jakieś buczenie. Zauważyłeś, że w powietrzy pokazały się platformy. W drodze ucieczki Raichu wskoczył na jedną i użył pioruna. Twój pokemon był wyczerpany, a przeciwnikowi twój atak prawie nic nie zrobił- przynajmniej tego nie było widać.

-Elektro ataki zapewne zadają mu sporo obrażeń. Może być nie wiem jak odporny, ale to typ powietrzny choćby nie wiem co!
-Raichu teraz szybki atak i przeleć po kilku płytkach po kolei tak aby oświetlenie zmieniło się gwałtownie!- Miałem nadzieje że zdezorientuje to Golbata.- Na końcu uderz elektro kulą kilka razy! Pamiętaj też o unikach!

Raichu wykonał twoje polecenie. Światła gwałtownie się zmieniały.
-Ninja jest odporny na widoczność... Ninja wykorzystuje wszystkie zmysły, nie tylko wzrok.
Usłyszałeś pisk i trzask. Światła zapaliły się z powrotem. Raichu leżał pokonany, a Golbat z zamkniętymi oczami unosił się w powietrzu.
-Raichu jest niezdolny do walki. Rundę wygrywa Janine.

Zacisnąłem pięści i bez słowa schowałem raichu.
-Mudkip pokaż kto żądzi! Rozpocznij wodnym wirem i zaraz po tym attak głową! Pamiętaj o unikach i skaz tylko po białych płytkach!

Mudkip pojawił się w przeznaczonym do tego miejscu.
-Jaki mały, słodziutki pokemon! On umie w ogóle jakieś ataki?- zaśmiała się Janine.
Po tych słowach Mudkip nadą policzka i zaatakował Golbata hydropompą. Przeciwnik padł.
-Że co?!- krzyknęła wystraszona liderka.

-Zdziwiłem się tak jak ty.- Odpowiedziałem liderce.
-Mudkip brawo! Teraz gdy tylko pojawi się naztępny przeciwnik zaatakuj wodnym pulsem! Pamiętaj skaczesz tylko po białych płytkach!

Przeciwnik ujawnił się. Weezeing. Mudkip postanowił posłuchać cię. Wskoczył na białą platformę i użył pulsu wody. Weezing został "zdmuchnięty" z toru lotu i uderzył o platformę. W następstwie wszystkie platformy poleciały pod sam sufit, a wraz z nimi Mudkip. Co robić? [odpis jutro]

[pojutrze ;p]
-Mudkip skacz w Weezinga aqua jetem! Zaraz po tym jak dostanie użyj hydro pompy i skończ head attack!

Pokemon idealnie wycelował i trafił przeciwnika nurkując. Pokemon padł, a twój Mudkip odskoczył na platformę. Światła zgasły.
-Ok. Został mi ostatni pokemon. Idź złotko!

-Mudkip, teraz walczysz z poke-ćmą, on świetnie funkcjonuje w ciemności, więc uważaj! Wodny wir! Jeśli go gdzieś zauważysz od razu zacznij ostrzeliwywać wodnymi pulsami! Bądź czujny i jak tylko zobaczysz atak lecący w twoją stronę to rób unik!

Usłyszałeś niepewne kroki twojego pokemona. Nie wykonał ataku, bo nie mógł dostrzec ani usłyszeć przeciwnika.
-Ninja nie potrzebuje poczucia obecności przeciwnika. Venomoth! Foresight, a potem Toxic!
Usłyszałeś uderzenie. Światła zapaliły się. Mudkip jechał po ziemii, a przeciwnik latał zaraz pod sufitem. Światła zgasły ponownie.

-Mudkip, zdaj się na słuch! To owad słychać go jeśli się chce! Uderz wirem wodnym pod sufit kilka razy! W ten sposób wir oczyści przestrzeń ziemia-sufit.

Pokemon urzył ataków. Było słychać kilka trzasków. Mudkip zniecierpliwiony zmienił swoje położenie i zapaliły się oślepiające światła. Z sufitu zwisały platformy. Venompth latał niezraniony w powietrzu. Zauważyłeś, że ma zamknięte oczy.

Teraz uderz potężnym wodnym pulsem wprost w przeciwnika, a zaraz po tym strumień wody!

Mudkip użył ataku, a przeciwnik nie otwierając oczu uniknął go. Mudkip wkurzył się i przestał cię słuchać. Wskoczył na kilka platform co chwila zmieniając miejsce i zaczął strzelać na oślep armatką wodną. Venomoth oberwał raz po czym wleciał w twojego pokemona. Oba pokemony znalazły się na ziemi- światłą zgasły.

-Mudkip jeśli jeszcze możesz to teraz użyj najmocniej jak umiesz pompy wodnej zanim on się pozbiera!

Usłyszałeś długi, silny okrzyk Mudkip! Po chwili poczułeś jak zalewa cię ogromna ilość wody. Światła się zapaliły. Wszędzie na sali było widać mnóstwo wody. Venomoth był omdlały, a Mudkip stał dumnie, lecz zmęczenie. Liderka leżała na ziemi mokra, a sędzia podnosząc się rzekł:
-Venomoth nie jest zdolny do walki. Wygrywa Mudkip. Zwycięzcą zostaje Filip!

Podniosłem się z ziemi. Po chwili zorientowałem się co zaszło.
-Brawo Mudkip! Byłeś świetny!- Podbiegłem do niego i wziąłem go na ręce.
-Odpocznij maluchu- schowałem go do balla i podeszłem do liderki, poczekałem aż się pozbiera i poprosiłem o odznakę.