Ośrodek pod Lilią

Witamy, witamy~! :3

Lilka we własnej osobie zajmuje sie tutaj stworkami... przede wszystkim swoimi, ale jeśli ktoś bardzo chce to za niewielką odpłatą pomoże też innym trenerom. Warto wspomnieć, że zarówno ośrodek jak i chęci/umiejętności tej początkującej hodowczyni przystosowane są do pokemonów Trawiastych i Robaczych... te z pewnością wyniosą z pobytu tutaj najwięcej!

Uwaga - nie jest to typowy biznes, bo na taki nie mam czasu, a liczy się dla mnie jakoś bardziej niż ilość. To znaczy, że mogę odmówić zajęcia się pokemonem, z pewnością nie mogę pozwolić sobie na kolejki etc... innymi słowy, zrobię to jeśli będę miała chęć i proszę zgłaszać się na PW w tej sprawie. Przy tym nie robię tego też dla pieniędzy, więc ceny będą bardzo konkurencyjne.
Ogród podzielony jest na trzy części... około połowy zajmuje trawnik z małym oczkiem wodnym, trochę mniejszą część stanowią krzewy kwiatowe, zaś skrawek jest odgrodzony i przeznaczony specjalnie na uprawę warzyw. Jest to ogród dla prywatnych potrzeb rodziny oraz pokemonów w nim przebywających... rośnie w nim również drzewko gruszkowe i śliwkowe.

1/3 domu przeznaczona jest dla pokemonów. Kuchnia na parterze służy jedynie przygotowaniu jedzenia dla stworków, znajduje się również berry blender do Pokeblocka z którego mogą korzystać klienci. Na tablicy korkowej można znaleźć mnóstwo informacji na temat różnego rodzaju Poffin, przygotowywanych przez Lily oraz ich przeznaczenia. Jedna ze ścian salonu jest oszklona, dzieki czemu nawet kiedy jest chłodno pokemony mogą obserwować naturę z ciepłego wnętrza domu (niestety ze względu na preferencje naszych pokemonowych klientów, nie przyjmujemy zgłoszeń w zimie). Łaźnia posiada płytki brodzik oraz głębszą wannę, które pozwalają dbać o higienę i zdrowie każdego stworka. Używane przez nas kosmetyki są w 100% naturalne i nie wywołują alergii (szeczegóły są zawsze objaśniane z właścicielem, dla dobra pokemonów).

Nieco dalej za domem znajduje się sad, który przechodzi w las. Skrawek lasu jest własnością ośrodka i stworki mogą się tam bawić, jak również pomagać przy zbiorach latem i jesienią, jeśli oczywiście mają na to ochotę. Bezpieczeństwa strzegą dwa rodzinne Growlithy oraz Jolteon, które pilnują, by na posesję nie wkradały się dzikie pokemony, które mogą zagrozić naszym gościom.

Jest to zdecydowanie najlepsze miejsce dla pokemona Trawiastego lub Robaczego (a nie tylko takie zapraszamy!) w Saffron City. I chociaż nie zawsze znajdzie się miejsce dla pokemona, z pewnością nie odmówimy opieki nad jajem i pomożemy w jego bezproblemowym wykluciu o każdej porze roku!


Zapraszamy!


*Ceny ustalane są idywidualnie do potrzeb naszego klienta, ale powinny być porównywalne/niższe od cen rynkowych.

Niepewnie szłem przez ogród w dłoni ściskając pokeball z moim wodnym pokemonem. Było to naprawdę piękne miejsce... sam chciałbym takie mieć, by przesiadywać tu z moimi trawiastymi i nie tylko trawiastymi pokemonami. Aż miałem ochotę wypuścić Grotle i iść się nawpychać gruszek, ale było by to wielce niegrzeczne, przez co sobie odpuściłem nawet myślenie o tym. Już miałem zapukać do drzwi, kiedy zobaczyłem dwa ogniste poke - psy. Niemal bezgłośnie przełknąłem ślinę i zapukałem, pieski obudziły się, a ja już zaczynałem rozważać użycie Dewotta do obrony. Dwa maluchy, choć małe, to mimo wszystko wyglądały groźnie, zwłaszcza że między nimi właśnie stanął Joleton.

Jeden z Growlithów podniówł łeb i warknął miękko, po czym położył go z powrotem na łapach i przymknął oczy. Drugi usiadł przy budzie i nie spuszczając z gościa wzroku pomachał ogonem. Po odcieniu futra i tęczówki, mogłeś zgadnąć że jest on sporo młodszy od swego towarzysza. Jolteon nie był tak odporny na mróz i wygrzewał się w salonie, skąd widać go było przez oszkloną ścianę. Był koniec zimy... nietypowa pora na gości dla tego ośrodka, jednak pomimo warstwy śniegu zalegającej na zewnątrz, drzwi były otwarte.

Kiedy przekroczyłeś próg, Jolteon natychmiast zerwał się z miejsca i zniknął na schodach, skąd po chwili zeszła osoba... którą trudno byłoby podejrzewać o prowadzenie ośrodka. Dziewczynka miała około trzynastu lat, jednak do klienta zwróciła się bardzo rzeczowo i profesjonalnie. Szanowny pan mógł nie wiedzieć, że to z nią miał przyjemnośc wymieniać korespondencję.
- Dzień dobry! Zwykle nie przyjmujemy gości o tej porze roku, jednak zważywszy że Buizel jest typu wodnego, z pewnością znajdzie tu dla siebie wygodny kąt. - Nie wyciągnęła dłoni na przywitanie gdyż tego nie lubiła, jednak poprowadziła klienta do salonu i wskazała na kanapę. Sama zasiadła w fotelu, którego wielkość uwydatniła jej młody wiek... stopy ledwie sięgały podłogi. - Proszę opowiedzieć mi w czym problem. Czy stało się coś, co spowodowało pogorszenie charakteru?

Byłem zbyt zaskoczony by coś odpowiedzieć, przynajmniej w pierwszej chwili. Skinąłem tylko głową na przywitanie i dałem się zaprowadzić do salonu i usiadłem na kanapie.
- Nazywam się Filip, a co do Buizela... Więc... to długa historia. - Zacząłem opowieść.
- To się stało... już nawet nie pamiętam kiedy, ani gdzie. Była wojna, dwa stada pokemonów walczyły między sobą, pomagałem jednemu z tych stad. Buizele stały po przeciwnej stronie barykady, toczyła się wielka bitwa, moje pokemony i ja osobiście walczyliśmy z Buizelami i Floatzelami. Uderzyłem tego Buizela, jak to na wojnie... niestety uderzenie mi nie wyszło, spudłowałem i ledwo go musnąłem. Buizel był wojownikiem, rozśmieszyło go to tak, że teraz ilekroć mnie zobaczy wybucha śmiechem i nawet mnie nie słucha. Zazwyczaj nie korzystam z pomocy innych, nie mam nic do psychologów czy hodowców, ale zwyczajnie wolę sam się zająć problemami moich pokemonów. Jednak w przypadku Buizela się tak nie da, bo on mnie nie będzie słuchał, przy pani raczej powinien się zachowywać normalnie. - Wyjaśniłem wszystko na tyle zwięźle na ile się dało, przy okazji zauważyłem że zwracanie się do trzynastolatki "pani" było dość dziwne.

Lily poprawiła się w fotelu, wsunęła okulary w czerownych obrawkach wyżej na nos i pokiwała głową z poważną miną.
- Rozumiem... mam pomysł jak się do tego zabrać. Prosze mi jeszcze powiedzieć, Buizel był wojownikiem... czy wykazuje agresję w stosunku do ludzi lub pokemonów? - W głowie młodej hodowczyni już kreował się plan działania... w prawdzie nie było pewności, że poskutkuje jednak jak w każdym zawodzie potrzebne jest doświadczenie. Same książki nie wystarczą. - I czy ma jakieś alergie, jest coś co go wyjątkowo irytuje lub motywuje?

- Z powodu tego że ja nie mogę z nim normalnie porozmawiać nie wiem jak się zachowuje przy innych pokemonach, kiedy mnie nie ma w pobliżu... co do alergii to nic nie wykryto, odżywiał się normalnie kiedy był w BOX- ie i nic mi nie wiadomo by coś mu szkodziło. Naprawdę mało wiem na jego temat, zazwyczaj staram się poznać moje pokemony, ale w tym przypadku... no po prostu się nie da, ani walki, ani treningu, ani rozmowy. Głównie dlatego zwróciłem się do pani, normalnie wolę sam pomagać moim pokemonom z wszelkimi kłopotami, ale tutaj nie potrafię. - Powiedziałem nico zmartwiony smutną prawdą. Jednocześnie byłem pod wrażeniem profesjonalizmu młodej hodowczyni.