Podróż między miastami

Ok na mnie juz czas. Paa

Tak! Sneasel! Udało nam się.. A raczej to tobie się udało! - przytuliła Sneasela do siebie. - No to teraz zasłużyłeś na odpoczynek. Rób co chcesz. Tylko nie oddalaj się za bardzo. - Sneasel jednak wolał zostać ze swoją trenerką. - Hej! Lopunny zaczekaj! Idziemy z tobą!

W Porządku pospieszcie sie slyszalam ze nasz znajomy jest w Marmori.

-Super. Ciekawa tylko jestem jak by sobie Sneasel tam poradził. Zna ruch na kamienne pokemony ale sam za nimi nie przepada. Jak uważasz? Da sobie rade? Czy może poczekać i jeszcze trochę z nim potrenować? - zapytała Lopunny.

Wlasciwie mam klopot bo jedynie Buneary jest w stanie walczyc a Feebas nie. Moze lider zgodzi sie na 2 walke?

-Fajnie by było. A na dodatek (to mówiła szeptem) Sneasel chyba podoba się Buneary. (teraz już zwyczajnie) No ale nigdy nie wiadomo. Pokemony są zmienne ja pogoda. Raz są posłuszne i cie wręcz kochają, a gdy wyewoluują wręcz nienawidzą swojego trenera.

Moja Buneary i Feebas wlasnie musza mnie bardzo kochac aby ewoluowaly. Sneasel potrzebuje po czesci tego samego oraz specjalnego szponu ktorego naprawde trudno zdobyc.

-Takk.. Jednak ty masz łatwiej. Ten przedmiot nazywa sie Ostrym Szponem. Sneasel zmieni się dopiero gdy będzie go miał i to w nocy... - przerwała nagle - Czy to nie mury Marmorii?

WYglada na to ze juz prawie jestesmy. Buneary co prawda ma prosciej ale strasznie sie martwie feebasem. Prawie nigdy nie moge go miec przy sobie. Ma z emna slaby kontakt ze wzgledu na to ze nie moze zyc na ladzie. Kontakty z tym pokemonem nan naprawde oganiczone.

-Zawsze jak spotkamy jakieś jezioro to możemy zrobić przystanek i odpocząć. A ty się z Feebasem pobawisz. Jestem pewna że będzie z niej piękna Milotic.

Wlasciwie widze rzeke ktora ciagnie sie az do Marmori. Mozemy isc spacerkiem a ja wypuszcze feebasa ktory bbedzie plynal przez wzdloz rzeki. Będe mogła troche nawiązać kontakt i wgl.. Ten Pokemon naprawde szybko nauczyl sie nowego ataku i jestem pewna ze rozumie jaki jest dla mnie cenny. Feebas Idz!

-Ładna ta twoja Feebas. A jeszcze piękniejsza będzie gdy zmieni się w Milotic.

Istnieja legenndy ze jesli feebas poczuje sie pieknym pokemonem fizycznie oraz na duszy to nastapi ewolucja.

-No no.. Znasz może jakieś legendy o Sneaselu lub innych pokemonach? Z chęcią posłucham. Ja znam tylko jedną... O pokemonie, o którym zawsze myślałam że wiem wszytko choć jednak coś zostawało tajemnicą. Znam też pewne słowa tejże legendy. Choć nie wiem czy to cie zaciekawi. - mówiła wpatrzona w wodę.

Nigdy nie mialam do czynienia ze sneaselami. Jeszcze nigdy nawet z zadnym nie walczylam. Twoj jest pierwszym jakiego widze na oczy. Nic mi nigdy o nich nie mowiono. Ale twoj jest bardzo wyjatkowy bo wiekszosc tych pokemonow miwa paskudny charakter a twoj wydaje sie byc milszy. Wlasciwie wiem czmeu nikt nigdy nie widzial dzikiej Lopunny. Nie liczni to wiedza. Interesuje cie to?

-Mów dalej z chęcią posłucham. - popatrzyła na Lopunny. Potem jej wzrok znów utkwił w wodzie.

Lopunny maja niesamowicie wyczulony sluch. Kiedy ludzie sie zblizaja jest tak wyczulona ze wie 10 sec przed co sie wydarzy. Lecz jedynie wtedy gdy okolica jest cicha i spokojna. DLatego te pokemony nie wychodza z lasu. Przed ewolucja nie jest tak wyczulona i przechwyt jest mozliwy. Lopunny maja taki sluch dlownie dlatego aby bronic potomstwo przed takimi pokemonami jak Arboki czy Sevipery. Zwykle ukrywa je w futerku na uszach.

Przechodząc obok zauważył że blisko drogi jest jezioro, więc poszedł coś połowić swoją wędką.

-Ciekawe.. Nie chcę nic mówić ale Feebasa nie ma.. Chwila, chwila... Gdzie twoja Feebas?! Sneasel właź na drzewo i rozejrzyj się! - Sneasel rozgląda się na wszystkie strony. Nagle wskazuje w stronę zatoki którą utworzyła rzeka. - Uff.. Ale mnie wystraszyła. Nie było by dobrze gdyby gdzieś zaginęła. Choć trzeba po nią iść. No chyba że się o nią tak nie martwisz jak ja. - powiedziała - W sumie dlaczego ja się tak przestraszyłam? - pomyślała - A z resztą... - pomyślała znowu i powiedziała - Tam jest jakiś chłopak! Choć bo ci jeszcze Feebasa złapie.

Untorhodox Uwaga! Zaraz zlowisz moja Feebas!!!

Feebas powrot! (dyszy) idziemy juz tak dlugo. Mimo to jestesmy juz blisko. Jeszcze troche

-Nooo.. - powiedziała. Cały czas jednak myślała o tej legendzie o której przypomniała sobie przy rozmowie z Lopunny. - Widziałaś gdzieś Sneasela?

Sneasel skacze po drzewach ciagle. Popatrz tam. (wskazuje drzewa z prawej strony). Tak wgl co ci chodzi po glowie? O czym tyle myslisz?

- Feebas ? Byłoby nieźle.. - mruknął sam do siebie widząc i słysząc głosy ludzi, których widział przy jeziorze.

-A nic.. Ta legenda o której ci wspomniałam.. I te słowa które zapamiętałam.. - mówiła od niechcenia. - Sneasel! Nie odchodź za daleko!